برای ساره ی گلم

سلام عزیز دلم دخترکم امروز بعد از مدتها دوباره به وبلاگت سر زدم. نزدیک دو سال است که برایت ننوشته ام. چقدر بزرگ شده ای. و من این روزها چقدر دلتنگم. ۲۶ اردیبهشت امسال غم انگیزترین روز زندگیم بود.🥺 روزی که غمی جانکاه بر دلهایمان گذاشت. غم از دست دادن پدر برای من.😭 دختر گلم دلم نمی خواست بعد از این مدت طولانی که برایت ننوشته ام از غم برایت بگویم اما دلم خیلی تنگ است. انگار قلبم نمی تواند این غم را تاب بیاورد.😔 انگار ذهنم نمی خواهد بعد از حدود ۲۰ روز باز هم قبول کند که آقاجون دیگه پیش ما نیست.🥺 چقدر سخت است غم بی پدری. چقدر سخت است که هر لحظه را فقط با خاطراتش سپری کنی. چاره ای نیست. باید زندگی کرد. دعا می کنم خدا صبرما...